Ik ben opgeleid als vroedvrouw, sociaal agoge, seksuologe en psychotherapeute. Na mijn studies heb ik tussen 2005 en 2007 gewerkt in de bijzondere jeugdzorg waar ik als thuisbegeleidster gezinnen begeleidde die moeilijkheden ondervonden op het vlak van opvoeding, tewerkstelling, financiën, huisvesting, partner- en familiale relaties, … Mensen kunnen soms door een samenloop van omstandigheden in moeilijkheden terechtkomen en deze kwetsbaarheid met zich meedragen. Maar ik heb ook gezien over hoeveel veerkracht heel wat jonge gezinnen beschikken en hoe ze - ondanks de vele uitdagingen - elke dag opnieuw proberen om er het beste ervan te maken. Ik heb enorm veel geleerd uit deze boeiende werkervaring, ik heb ondervonden hoe uitdagend en verrijkend het kan zijn om met jezelf als ‘werkinstrument’ aan de slag te gaan.

Begin 2007 kreeg ik de kans om als wetenschapper aan de slag te gaan bij de Universiteit Gent onder de vleugels van professor Marleen Temmerman. Een plek waar ik tot op vandaag nog steeds deeltijds actief ben. De inzichten die ik verworven had tijdens mijn opleidingen in combinatie met de ervaringen die ik als thuisbegeleidster had opgedaan, hebben me ertoe aangezet om de impact van de psychosociale gezondheid tijdens de periode rond zwangerschap en bevalling verder te exploreren.

Heel wat mensen denken dat wetenschappers enkel met hun neus in de boeken zitten en ver van de dagelijkse realiteit af staan, maar dat is in mijn geval helemaal niet zo. Eén van de belangrijkste redenen waarom ik ondertussen al heel wat jaren op een gedreven manier aan wetenschap doe, is omdat het me de mogelijkheid biedt om een actieve bijdrage te leveren aan de verbetering van het welzijn en de gezondheid van jonge gezinnen. Noem me naïef, maar ik heb altijd een erg praktijkgerichte en toegepaste insteek gehad waardoor ik de hoop koester om voor een stukje de wereld te kunnen verbeteren.

Na het afronden van mijn doctoraat in 2016, was ik klaar voor een nieuwe uitdaging. Door zelf zwanger te zijn en moeder te worden heb ik ondervonden dat de periode van zwangerschap en bevalling helemaal niet zo gemakkelijk is als ze vaak wordt voorgesteld. Het is een emotionele periode die zowel op een positieve maar tegelijk ook op een negatieve manier heel intens is. Ik ondervond in mijn eigen omgeving dat er nog heel wat andere koppels worstelden met dezelfde moeilijkheden en besefte dat hier binnen onze huidige gezondheidszorg te weinig aandacht aan wordt besteed. Daarom besloot ik me verder te bekwamen in de psychotherapeutische begeleiding van vrouwen en koppels in de periode rond zwangerschap en bevalling en de broedvrouw op te richten.

Ik heb het altijd fijn gevonden om de combinatie te maken tussen klinisch werken als perinataal psychotherapeut en mijn meer beleidsmatige wetenschappelijke kant. Enerzijds omdat er hierdoor een mooie kruisbestuiving ontstaat tussen de praktijk en het beleid en anderzijds omdat ik -eerlijk gezegd- ook de afwisseling nodig heb. In 2017 stond ik mee aan de wieg van het project perinatale mentale gezondheid. In dit project hebben we in opdracht van de Vlaamse Ministers van Volksgezondheid gewerkt aan de uitrol van routinematige screening en een betere opvolging van de psychosociale gezondheid binnen de reguliere geboortezorg. Hiervoor hebben we hard ingezet op de sensibilisering en opleiding van zorg- en hulpverleners, de uitbouw van zorgpaden in de ziekenhuizen en de eerstelijn, het versterken van de samenwerking tussen de verschillende disciplines, en het verbeteren van het beleid rond deze thema’s. We merken hier stilaan wat verbetering, maar we zijn er nog lang niet.

Sinds 2024 zet ik de bovenstaande activiteiten verder onder de vleugels van het Federale RIZIV-project Born in Belgium.